Praeteritis, inquit, gaudeo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Duo Reges: constructio interrete. Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Tu quidem reddes; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Sed quid sentiat, non videtis. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Maximus dolor, inquit, brevis est. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
- Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
- Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.
Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. An eiusdem modi? Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Hoc non est positum in nostra actione. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis eiusdem. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Poterat autem inpune; Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?